رابطه سبک‌های دلبستگی و سازگاری اجتماعی: نقش واسطه‌ای هوش هیجانی

هدف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، تعیین ﻧﻘﺶ واسطه‌ای هوش هیجانی در راﺑﻄﻪ بین سبک‌های دلبستگی و سازگاری اجتماعی بود. 206دانشجوی سال اول مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز با استفاده از روش نمونه‌برداری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامه سبک‌های دلبستگی (هازن و شیور،1987)، فرم کوتاه‌شده پرسشنامه هوش هیجانی (پترایدز و فارنهام، 2001) و سیاهه سازگاری اجتماعی (بل، 1968 نقل از فرقدانی، 1381) پاسخ دادند. نتایج نشان دادند سبک‌های دلبستگی ناایمن دوسوگرا و اجتنابی به طور منفی و معنادار سازگاری اجتماعی را پیش‌بینی می‌کنند. علاوه براین، هوش هیجانی در رابطه بین سبک‌های دلبستگی ناایمن و سازگاری اجتماعی دارای نقش واسطه‌ای بود. بنابراین، می‌‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که با ارتقای هوش هیجانی و آگاه کردن خانواده‌ها در زمینه تأثیر منفی سبک‌های دلبستگی ناایمن، می‌توان تا حدودی از مشکلات سازگاری اجتماعی دانشجویان کاست.